Uniwersytet w Helsinkach przeprowadza badania, które przewidują jak różnorodność ryb zareaguje na spadek różnorodności koralowców. Wyniki pokazują, że utrata koralowców może doprowadzić do 40% spadku różnorodności ryb rafowych. Przewidywanie skutków utraty koralowców dla środowiska ryb w skali globalnej ma bardzo ważne znaczenie przede wszystkim przez fakt, że ryby rafowe dostarczają białka milionom ludzi.
Podczas nagrzewania się wody koralowce wybielają się i giną. Niektóre z przeprowadzonych badań sugerują, że przez przewidywane ocieplenia oceanów wszystkie koralowce mogą wyginąć w XXI wieku.
Brak alternatywnych raf spowoduje, że niektóre z ryb, które żywią się koralami umrą z głodu, a inne będą szukać zamienników skalistych siedlisk, w których będą mogły przetrwać. Przyczyniłoby się to do powstania liczniejszych obszarów o niskim lub średnim bogactwie gatunkowym ryb oraz mniejszej różnorodności tych zwierząt.
Taka sytuacja oddziaływałaby nie tylko na bioróżnorodność, ale i na około pół miliarda ludzi, którzy głównie żywią się białkiem dostarczanym przez ryby rafowe.
Dotychczas trudne było przeprowadzenie badań na szerszą skalę, które mogłyby przewidzieć jakie ryby pozostaną w świecie bez koralowców. Jednak nowe badania przeprowadzone przez Giovanniego Strona z Uniwersytetu w Helsinkach wykazały, że globalne przewidywania różnorodności ryb bez koralowców są tak niskie, jak sugerują to badania na małą skalę.
Biolodzy morscy swoje badania rozpoczęli od sporządzenia map przedstawiających położenie różnorodności ryb tropikalnych i koralowców w oceanach światach dla każdego stopnia kwadratowego i długości geograficznej. Od dawna biolodzy mieli świadomość, że istnieje zróżnicowana różnorodność ryb i koralowców, przy czym o wiele więcej gatunków znajduje się w ,,trójkącie koralowym” Indo-Pacyfiku niż w Zachodnim Atlantyku i wschodnim Pacyfiku.
Naukowcy odkryli, że terytoria o zróżnicowanych koralowcach charakteryzują się większą różnorodnością ryb, co oznacza, że różnorodność koralowców rodzi różnorodność ryb.
„Nie jest to szczególnie zaskakujące, biorąc pod uwagę, że koralowce stanowią unikalne źródło pożywienia dla niektórych gatunków, jak również trójwymiarowe siedlisko, które wiele gatunków wykorzystuje jako schronienie. A ryby zależne od koralowców mogą być ofiarami ryb, które nie zależą bezpośrednio od koralowców” – tłumaczy główny autor badań Giovanni Strona z Uniwersytetu w Helsinkach.
Ustalając zależność między różnorodnością koralowców a różnorodnością ryb, badacze przeprowadzili eksperyment, w którym przewidzieli wyginięcie wszystkich koralowców. Wyniki sugerują, że po zniknięciu koralowców zniknie 40% tropikalnych ryb rafowych. Przez wyginięcie koralowców, sieci pokarmowe rafy koralowej zaczną się rozpadać. To rozpadanie się raf w niektórych miejscach będzie intensywniejsze niż w innych. Można spodziewać się, że środkowy Pacyfik straci ponad 60% swoich ryb rafowych, w porównaniu z 10% na zachodnim Atlantyku.
„Najpierw opracowaliśmy model statystyczny, aby rozdzielić wpływ środowiska, biogeografii i historii na różnorodność ryb i koralowców, który precyzyjnie przewiduje różnorodność ryb w skali lokalnej jako odpowiedź na kilka zmiennych środowiskowych, takich jak temperatura wody, pH i zasolenie oraz różnorodność koralowców” – wyjaśnia Strona.
„Oprócz tego, że oferujemy sposób na przewidywanie różnorodności ryb w nowych warunkach środowiskowych, podejście to dało nam narzędzie do zbadania, jak różnorodność ryb będzie się zmieniać w odpowiedzi na zmiany w różnorodności koralowców”- kontynuuje Valeriano Parravicini, współkierujący badaniami na Uniwersytecie w Perpignan.
„Ten eksperyment myślowy powinien być niepokojący, ale inspiruje on również do większych wysiłków na rzecz ochrony i odbudowy raf koralowych. Korzyści takiego działania wykraczałyby daleko poza koralowce, do ryb i innych organizmów, które są bezpośrednio lub pośrednio zależne od koralowców – mówi Kevin Lafferty, starszy naukowiec w U.S. Geological Survey na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara.