Człowiek odpowiada za 60% światowej emisji metanu, który pochodzi głównie ze spalania paliw kopalnych, rozkładu odpadów na wysypiskach śmieci oraz z sektora rolnictwa.
Rolnictwo odpowiada za około jedną czwartą emisji metanu, z czego większość pochodzi z hodowli zwierząt gospodarskich. Jedna trzecia żywności produkowanej do spożycia przez ludzi jest tracona lub marnowana.
Eksperci z NASA badają globalne emisje metanu, aby lepiej zrozumieć ich główne źródło i wpływ na klimat. Źródłem produkcji metanu oprócz działalności człowieka jest także środowisko naturalne. Tereny podmokłe przyczyniają się do 30% globalnej emisji metanu. Źródłem emisji metanu są także oceany, wieczna zmarzlina, roślinność i pożary.
Obecność metanu w atmosferze dwukrotnie wzrosła od czasów rewolucji przemysłowej przez intensywne wykorzystywanie ropy naftowej, gazu i węgla, rosnący popyt na wołowinę i produkty mleczne oraz zwiększoną produkcje żywności i odpadów organicznych.
Wzrost stężenia metanu w atmosferze uległ spowolnieniu pod koniec XX wieku, jednak od 2006 roku jego obecność znacznie wzrosła. Przyczyną jest prawdopodobnie wzrost emisji związanych z hodowlą zwierząt, ponowne uzależnienie od gazu ziemnego, a w ostatnich latach również podmokłe tereny i globalne ocieplenie.
Metan i inne gazy cieplarniane doprowadzają do reakcji chemicznych i sprzężeń zwrotnych w klimacie. Przyczyniają się do ogrzewania klimatu, zwiększając temperaturę na świecie.
Wzrost temperatury wywołany działalnością człowieka może wpłynąć na metan uwalniany z naturalnych źródeł. Przykładem jest wieczna zmarzlina, która może rozmarzać w sposób naturalny i emitować metan do atmosfery, ale człowiek przyspieszył jej rozmarzanie przez globalne ocieplenie.
Metan tuż po dwutlenku węgla jest jednym z największych czynników, które przyczyniają się do globalnego ocieplenia. Dwutlenek węgla występuje w atmosferze w większych ilościach niż metan, ale pojedyncza cząsteczka metanu potrafi skuteczniej zatrzymać ciepło niż pojedyncza cząsteczka dwutlenku węgla. Cząsteczka metanu żyje krócej niż cząsteczka dwutlenku węgla, ponieważ jest szybciej usuwana przez naturalne procesy chemiczne.
Zmniejszenie emisji metanu i utrzymanie naturalnego chemicznego oczyszczania metanu doprowadziłoby do zmniejszenia jego stężenia w atmosferze w ciągu dekady. Zmniejszenie ilości metanu obecnego w atmosferze może mieć istotny i natychmiastowy wpływ na ograniczenie krótkoterminowych skutków zmian klimatu i może doprowadzić do utrzymania globalnej zmiany temperatury poniżej 2 stopni Celsjusza.
Metan jest także produktem ubocznym fermentacji wytwarzanej przez bydło.
Kiedy pokarm trafia do żołądka bydła, ulega procesowi zwanemu fermentacją jelitową: mikroorganizmy i bakterie częściowo rozkładają cząstki pokarmu, które następnie fermentują w żołądku. Podczas fermentacji cząsteczki żywności wytwarzają metan.
Badania przeprowadzone przez profesora Ermiasa Kebreaba z Uniwerystetu Kalifornijskiego wykazały, że wprowadzenie wodorostów do diety bydła może zmniejszyć emisje metanu o ponad 82%.
Naukowcy z NASA stosują różne metody do śledzenia emisji metanu. Wykorzystują oni inwentaryzacje emisji z krajów z całego świata, symulują emisje metanu z terenów podmokłych i łączą to z danymi naziemnymi, lotniczymi i satelitarnymi przy użyciu modeli atmosferycznych. Eksperci tworzą komputerowe modele metanu. Modele te pomagają naukowcom zrozumieć wzorce metanu atmosferycznego w przeszłości, aktualnie i w przyszłości.
Eksperci z różnych dziedzin poszukiwali sposobów na zmniejszenie globalnej emisji metanu. Jednym z nich są na przykład systemy biogazowe, które zmniejszają emisję metanu za pomocą przekształcania odpadów pochodzących od zwierząt gospodarskich, upraw, wody i żywności w energię. Biogaz jest wytwarzany w tym samym naturalnym procesie, który zachodzi na wysypiskach śmieci podczas rozkładu odpadów organicznych. Systemy biogazowe jednak wykorzystują powstały gaz jako czyste, odnawialne i niezawodne źródło energii, zamiast wypuszczać go do atmosfery jako gaz cieplarniany.
Tego typu innowacje technologiczne i biologiczne mogą zagwarantować więcej opcji zarządzania metanem w przyszłości.
Źródło: https://www.nasa.gov