Zaklasyfikowany jako odnawialne źródło energii biogaz jest produktem beztlenowego rozkładu materii organicznej. Jest to w rzeczywistości mieszanina gazów różnego pochodzenia, przede wszystkim związków organicznych pochodzących z odpadów domowych i przemysłowych, ale także z odchodów zwierzęcych, osadu kanalizacyjnego i biodegradowalnych surowców.
Techniką wytwarzania biogazu, która jest obecnie najbardziej rozpowszechniona jest fermentacja metanowa. Polega ona na rozkładzie masy organicznej do postaci gazowej pod wpływem procesów fizyko-chemicznych odbywających się w warunkach beztlenowych i wspieranych bakteriami metanowymi. Powstający w ten sposób biogaz składa się głównie z metanu i dwutlenku węgla, ale może także zawierać śladowe ilości siarkowodoru, wodoru, wody i tlenku węgla. Z uwagi na właściwości metanu, dwutlenku węgla i wodoru, które w procesie spalania lub utleniania uwalniają energię, możliwe jest wykorzystanie biogazu jako paliwa. Z powodzeniem może on służyć w procesie wytwarzania energii elektrycznej i ciepła. Co więcej, odpowiednio oczyszczony i sprężony biogaz może być wykorzystany jako paliwo napędzające pojazdy mechaniczne.
Istnieją badania wskazujące, że w Wielkiej Brytani, biogaz jako potencjalne paliwo samochodowe mógłby zaspokoić ok. 17% zapotrzebowania. Te rozwiązania są też już dobrze znane w Szwecji, Austrii i Niemczech.
Podział biogazu na rodzaje jest obecnie umowny. Klasyfikacja opiera się na rodzaju surowca wykorzystanego do jego wytworzenia. Obecnie rozróżniamy między innymi:
- biogaz wysypiskowy – będący wynikiem rozkładu produktów składowanych na wysypiskach,
- biogaz ściekowy – powstaje podczas fermentacji osadu ściekowego,
- biogaz komunalny – produkt rozkładu biodegradowalnych odpadów komunalnych (frakcji bio, liści itd.)
- biogaz rolniczy – jako paliwo gazowe otrzymywane w procesie fermentacji metanowej z surowców takich jak: produkty uboczne rolnictwa, płynne lub stałe odchody zwierzęce, produkty uboczne lub pozostałości przemysłu rolno spożywczego czy biomasa leśna
