Uniwersytet w Yorku przeprowadził badania z których wynika, że jeziora znajdujące się na półkuli północnej ocieplają się sześć razy szybciej od 1992 r. niż w jakimkolwiek innym czasie przez ostatnie 100 lat.
Jezioro Górne, zlokalizowane na granicy Kanady i Stanów Zjednoczonych, należy do jednych z najszybciej ocieplających się jezior z ponad dwumiesięcznym ubytkiem lodu od momentu, gdy zaczęto rejestrować warunki lodowe w 1857 roku. W jeziorze Suwa w Japonii od 1897 roku lód tworzył się prawie 26 dni później w ciągu stulecia i aktualnie zamarza tylko dwa razy na dziesięć lat. Grand Traverse Bay w jeziorze Michigan odznaczała się jednym z najszybszych trendów w utracie lodu, topniejąc około 16 dni wcześniej na stulecie.
Eksperci pierwszy raz od 2004 roku ponownie przyjrzeli się tendencjom lodowym w 60 jeziorach, analizując zapisy fenologii lodu sprzed 107 do 204 lat.
,,Wiele z naszych jezior może zbliżać się do punktu krytycznego dla warunków bezlodowych, co będzie miało ogromne implikacje kulturowe i ekologiczne” – tłumaczy autorka badania docent Sapna Sharma z Wydziału Nauki Uniwersytetu York.
Zazwyczaj jeziora, które poddano ocenie, zamarzały 11 dni później, a rozmarzały 6,8 dnia wcześniej. Nadzwyczaj ciepłe zimy występujące przez ostatnie kilkadziesiąt lat doprowadziły do zwiększenia tempa utraty lodu, szczególnie jeśli chodzi o większe jeziora w obszarach południowych i przybrzeżnych.
,,Ponadto stwierdziliśmy, że czas trwania zimowej pokrywy lodowej zmniejszył się, szczególnie od 1995 roku do tego stopnia, że niektóre jeziora zaczynają mieć więcej zim z minimalną pokrywą lodową lub nawet bez niej. Na przykład niektóre głębokie jeziora w Szwajcarii i Niemczech, które historycznie zamarzały każdej zimy, w ciągu ostatnich kilku dekad trwale straciły pokrywę lodową” – dodaje współautor badania profesor David Richardson z Uniwersytetu Stanowego Nowego Jorku w New Paltz.
Analizę przeprowadzono na 40 jeziorach zlokalizowanych w Ameryce Północnej w tym na jeziorach Michigan i Górnym, jeziorze Detroit w Minnesocie, jeziorach Monona i Mendota w Wisconsin, jeziorach Cazenovia i Oneida w Nowym Jorku oraz na kilku w Ontario – jeziorze Simcoe, Nipissing i Bays, 18 jeziorach w Europie i dwóch w Azji – jeziorze Bajkał na Syberii w Rosji i jeziorze Suwa w Japonii.
,,Wyniki były zgodne z naszymi oczekiwaniami, ponieważ temperatura powietrza wzrosła w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Temperatura powietrza jest jednym z najważniejszych klimatycznych czynników wpływających na dynamikę lodu jeziornego ze względu na jej wpływ na różne składniki budżetu energetycznego jeziora” – dodaje trzeci autor badania klimatolog doktor Iestyn Woolway z Biura Klimatycznego Europejskiej Agencji Kosmicznej w Wielkiej Brytanii.
Fenologia lodu na jeziorach stanowi istotny miernik zmian klimatycznych. Aby złagodzić wzrost temperatury powietrza i utratę pokrywy lodowej na jeziorach, niezbędne jest zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych. Naukowcy są zdania, że wpłynęłoby to także na ograniczenie ekologicznych, kulturowych i społeczno-ekonomicznych skutków, do jakich zalicza się: tempo parowania, cieplejszą temperaturę wody, pogorszoną jakość wody oraz tworzenie się toksycznych zakwitów glonów.
Źródło: https://www.sciencedaily.com