Downcykling jest formą recyklingu, w którym finalny produkt prezentuje niższą wartość niż materiały wykorzystane do jego stworzenia. Tylko niewielka część odpadów daje możliwość ponownego wykorzystania bez straty dla jakości produktu. Dobrym przykładem jest papier. Nawet ten najwyższej jakości po kilkukrotnym przetworzeniu stanie się materiałem niższej kategorii. Ostatecznie włókna celulozowe staną się tak krótkie, że z tego surowca możliwe będzie wyłącznie wyprodukowanie tektury. Podobnie sytuacja wygląda z plastikiem. Ten najniższej jakości może być przetworzony tylko jednokrotnie.
Właściwie każdy recykling przemysłowy może być kwalifikowany jako downcykling. Pomimo, że finalny produkt jest niższej jakości niż produkt pierwotny, downcykling podobnie jak upcykling jest zbawienny dla środowiska i pozwala ograniczać ilość odpadów. Tutaj należy podkreślić, że będące kiedyś normą naprawianie przedmiotów również wpisuje się w ideę downcyklingu. Produkt poddany naprawie, czasem traci walory estetyczne czy użytkowe, ale z powodzeniem może być używany i nie trafić do środowiska naturalnego w formie odpadu. Jednym słowem każde działanie mające na względzie troskę o środowisko jest godne naśladowania.