Ekonomiczne i środowiskowe plusy i minusy topnienia lodu arktycznego i tworzenie krótszych tras żeglugowych przez regiony polarne są analizowane przez badaczy University College of London.
Eksperci uważają, że decydenci polityczni powinni trafnie ocenić kompromisy i koszty środowiskowe oraz korzyści i możliwości handlowe dotyczące żeglugi po Arktyce. Badacze chcą, aby więcej bodźców wpływało na rozwój technologiczny, który przyspieszy popularyzację ekologicznych paliw i technologii.
Arktyka jest najszybciej ocieplającym się miejscem na świecie. Podczas letniego topnienia lodowców, nieliczne statki wykorzystują krótsze szlaki żeglugowe, co oznacza mniejsze zużycie paliwa. Jednak bardzo prawdopodobne jest coraz częstsze używanie tego szlaku z powodu globalnego ocieplenia, które wydłuży okres letni, a jeśli ocieplenie nie utrzyma się na poziomie 1,5⁰C /2⁰C zakładanym w Porozumieniu Paryskim, stały lód arktyczny może całkowicie przestać istnieć.
Badania, które opublikowano w czasopiśmie Transportation Research Part A: Policy and Practice skupiły się na konkurencyjności finansowej żeglugi arktycznej oraz wpływie emisji z tych statków na środowisko. Wzięto pod uwagę dwa scenariusze. Jeden to działalność gospodarcza bez polityki emisyjnej, a drugi to działalność w ramach polityki bezemisyjnej dla Arktyki, w który włączono także statki, które mogą poruszać się przy wykorzystaniu energii ze źródeł odnawialnych.
Nie uwzględniając kosztów ekologicznych, paliwa kopalne są tańsze niż paliwa alternatywne. Mając jednak na uwadze wpływ przyspieszających zmian klimatycznych na środowisko oraz negatywny wpływ emisji ze statków na ludzkie zdrowie, statki na paliwo resztkowe nie mogą być już wykorzystywane ze względu na ich udział w emisji gazów cieplarnianych i zanieczyszczeń powietrza.
Eksperci są zdania, że w drugim scenariuszu statki z ogniwami paliwowymi z zielonego amoniaku najbardziej się opłacają z perspektywy komercyjnej i że należy wspierać politykę, która ułatwia wprowadzenie paliw o zerowej zawartości węgla i technologii o zerowej emisji dwutlenku węgla.
,,W regionie arktycznym zachodzą znaczące zmiany w związku z globalnym ociepleniem, a z perspektywy żeglugi powinniśmy przygotować się na to, co to oznacza poprzez ocenę wszystkich możliwości, zagrożeń i kompromisów, które nie są wyłącznie finansowe. Szlaki te mogą stać się bardziej konkurencyjne finansowo w miarę nasilania się globalnego ocieplenia i cofania się lodu arktycznego, ale należy wziąć pod uwagę więcej czynników. Krytyczne znaczenie ma utrzymanie trwałości lodu arktycznego – aby zmieścić się w celach związanych z globalnym ociepleniem i chronić ekosystem regionu” – informuje główny autor badań Joseph Lambert z UCL Energy Institute.
,,Jest to nowatorska praca, która pokazuje koszty ekonomiczne obok kosztów środowiskowych dla trasy arktycznej, a także pokazuje, jak pewne wybory technologiczne, które mogą być zachęcane przez politykę, mogą znacznie zmniejszyć koszty środowiskowe, które w przeciwnym razie powstaną w wyniku rozwoju żeglugi arktycznej. Dokument pokazuje wyraźne uzasadnienie dla rządów, aby interweniować już teraz i móc zapobiec topnieniu Arktyki, umożliwiając obniżenie kosztów żeglugi z powodu dalszego przyspieszenia degradacji tego kluczowego ekosystemu” – dodaje współautor badań dr Tristan Smith z UCL Energy Institute.