Odkryta w 1997 roku tzw. Wielka Pacyficzna Plama Śmieci jest ogromnych rozmiarów dryfującym skupiskiem odpadów plastikowych oraz śmieci różnych gabarytów. Powstała w wyniku działania prądów morskich spychających znajdujące się w wodzie śmieci w określonym kierunku. Zlokalizowana jest w północnej części Oceanu Spokojnego, mniej więcej w połowie drogi między Kalifornią a Hawajami. Według szacunków całkowita masa skupiska może wynosić między 50-130 tys ton. Jej powierzchnia to ok. 1,6 mln km kwadratowych, jest więc pod tym względem większa niż Francja i Niemcy razem wzięte.
Zakłada się, że pacyficzna plama śmieci niemal w 100% zbudowana jest z tworzyw sztucznych, w zdecydowanej większości jest to materiał, który nie ulega całkowitemu rozkładowi. Degeneruje się wyłącznie do postaci mikroplastiku, szczególnie niebezpiecznego dla organizmów zamieszkujących morza i oceany, ale także dla ptaków. W tej postaci odpady nie mają zwartej masy, a występują w postaci zawiesiny.
Druga, podobna plama znajduje się w drodze między Hawajami a Japonią. Zamiennie dla określenia “plama” stosuje się czasem słowo “wyspa”. Należy jednak podkreślić, że niejednokrotnie skupiska te nie są widoczne ludzkim okiem, a są to po prostu miejsca, gdzie obserwuje się wielokrotnie wyższe ( np. 10 tys. razy) zagęszczenie mikroplastiku niż gdzie indziej. W żadnym razie nie jest to więc wyspa w fizycznym tego słowa znaczeniu.
Regularna obserwacja zjawiska wskazuje, że plamy pacyficzne wciąż się rozrastają.
W roku 2013 holenderski wynalazca i przedsiębiorca Boyan Slat założył fundację The Ocean Cleanup. Darowizny w wysokości milionów dolarów, pomagają opracować technologię do wydobywania plastikowych zanieczyszczeń z oceanów i zapobiegania przedostawaniu się do nich nowych odpadów. W 2018 roku fundacja w sposób aktywny włączyła się w walkę o zmniejszenie degradacyjnego wpływu pacyficznej plamy śmieci na środowisko naturalne. Szereg badań poprzedził wdrożenie pasywnej metody zbierania śmieci w wirach morskich za pomocą 600 metrowych dryfujących systemów, które pod wpływem wiatru i fal poruszają się szybciej od plastiku i śmieci. Trzymetrowy ekran znajdujący się pod pływającą rurą wychwytuje zanieczyszczenia. The Ocean Cleanup szacuje, że do 2025 roku będzie w stanie usunąć 50% śmieci w obszarze Wielkiej Pacyficznej Plamy Śmieci. Zebrane odpady zostaną poddane recyklingowi.
