Zero waste może być definiowane dwojako, jako styl życia lub podejście zmierzające do przekształcenia gospodarki w obieg zamknięty, w którym korzysta się z już istniejących zasobów, minimalizując działania, których skutkiem jest powstawanie nowych odpadów.
Życie w stylu zero waste jest skupione na realizacji kilku celów poprzez czynności zmierzające do generowania jak najmniejszej ilości odpadów i korzystaniu z już dostępnych zasobów. Te cele można opisać jako etyczne, ekonomiczne i wizjonerskie. Ich realizacja jest możliwa dzięki stosowaniu się do określonych zasad, tzw. 5R:
- Refuse, czyli odmawiaj
- Reduce, czyli ograniczaj
- Reuse, czyli wykorzystaj ponownie
- Recycle, czyli poddawaj recyklingowi
- Rot, czyli kompostuj
Termin zero waste powstał w latach 70-tych XX wieku jako konsekwencja masowej produkcji tworzyw sztucznych i postępującego użycia plastiku, a tym samym generowania dużej ilości odpadów. Jest to idea zmierzająca do maksymalizacji odzyskiwania materiałów i zminimalizowania marnowania poprzez ponowne wykorzystanie. Od recyklingu odróżnia ją fakt, że jest obecna już na etapie produkcji. Recykling jest w sposób bezpośredni skoncentrowany na problemie śmieci. Produkcja w oparciu o zasadę zero waste koncentruje się na stosowaniu odpowiednich praktyk przemysłowych i handlowych w celu wyeliminowania odpadów, tak by śmieci poddawanych potem recyklingowi było jak najmniej. Podsumowując recykling jest jednym z elementów koncepcji zero waste.
Zasada zero waste staje się obecnie standardem dla wielu lokalnych, krajowych i międzynarodowych organizacji. Również ustawodawstwo poszczególnych krajów zmienia się na rzecz zmiany świadomości społecznej dotyczącej zasobów. Promowany jest nowy styl życia zmierzający do maksymalnego ograniczenia generowania nowych odpadów. Mieszkańcy zachęcani są do tego by wykorzystać zasoby, które są już obecne w ich otoczeniu.
