Glony to niespokrewnione ze sobą organizmy beztkankowe, które nie są zróżnicowane na korzenie, łodygi i liście. Należą one do trzech królestw: sinice zalicza się do bakterii, okrzemki i brunatnice – do protistów, a zielenice i krasnorosty – do królestwa roślin.
Glony charakteryzują się zróżnicowaną wielkością oraz budową ciała. Zalicza się do nich: drobne formy jednokomórkowe, formy kolonijne oraz formy wielokomórkowe o krzaczastych bądź liściokształtnych plechach, które występują wśród wodorostów morskich.
Glony cechują się bardzo różnorodną organizacją morfologiczną. Glony jednokomórkowe obejmują:
- formy ameboidalne: na przykład złotowiciowce Rhizochloris,
- monadalne: eugleniny i bruzdnice,
- kokkalne: okrzemki.
Wśród glonów wielokomórkowych wyróżnia się:
- formy kapsalne: jednokomórkowe zielenice,
- trychalne: wielokomórkowe zrostnice,
- syfonalne: jednokomórkowe różnowiciowce Vaucheria o plechach wielojądrowych,
- syfonokladialne: wielokomórkowe wodorosty o zróżnicowanych plechach.
Glony są samożywne. Przeprowadzają fotosyntezę dzięki obecności barwników – głównie chlorofilu i β-karotenu.
Rozmnażają się płciowo oraz bezpłciowo. Rozmnażanie płciowe odbywa się na drodze koniugacji komórek wegetatywnych lub gametogamię. Natomiast rozmnażanie bezpłciowe odbywa się przez podział komórki, fragmentację plech oraz za pośrednictwem zarodników powstających wewnątrz komórki macierzystej.
Glony wchodzą w skład planktonu w morzach, oceanach i zbiornikach śródlądowych, jednak mogą żyć również poza zbiornikami wodnymi: w glebie i na jej powierzchni, na kamieniach, pniach drzew, ścianach, a także na śniegu i lodzie.
Glony mają swoje zastosowanie w kosmetyce, przemyśle spożywczym, biotechnologii i bioremediacji. Są również stosowane jako nawóz i biopaliwo.
