Ze względu na postępującą urbanizację nie tylko w krajach europejskich, ale także na innych kontynentach, zwraca się uwagę na roślinność z ekosystemów naturalnych i półnaturalnych. W planowaniu przestrzennym miast zagospodarowuje się obszary, które są pozostałością między innymi terenów poprzemysłowych, kolejowych, które mają nadane nowe „życie w mieście”. Stanowią one tereny zielone o znaczącej roli w systemie przyrodniczym miast. Biorąc pod uwagę silny wpływ antropopresji na glebę i roślinność w krajobrazie miejskim, wiele naturalnych siedlisk uległo znacznemu przekształceniu. Zmniejszająca się powierzchnia obszarów z siedliskami naturalnymi i półnaturalnymi stanowi zagrożenie dla gatunków rodzimych. W celu zachowania bioróżnorodności w jednostkach miejskich, a także naturalnej flory zalecane jest projektowanie terenów zielonych w stylu naturalistycznym (natural landscaping). Główna idea tego stylu projektowego to sadzenie gatunków roślin ze zbiorowisk naturalnych i półnaturalnych. Wskazane jest także zastosować odpowiednią glebę, wilgotność, tak aby odpowiadały danemu typu siedliska. Wiele projektów zrealizowano w krajach Europy Zachodniej, w celu zachowania bioróżnorodności i zmniejszenia negatywnego wpływu antropopresji. Styl naturalistyczny jest także wprowadzany do polskich miast.
Rabaty z roślin leśnych czy łąkowych sprawiają, iż miasto staje się bardziej przyjazne dla człowieka. Ponadto właściciele prywatnych ogrodów domowych częściej zainteresowani są roślinnością rodzimą. Gatunki rodzime dla danego regionu są bardzo często bardziej odporne na panujące lokalne warunki klimatyczne. Wiele z nich nie wymaga „specjalnej” pielęgnacji. Wyjątkiem jest roślinność łąkowa, która wymaga koszenia w celu zachowania właściwego składu gatunkowego. Częstotliwość koszenia zależy m.in. od rodzaju łąki. Bardzo popularne zaczynają być trawniki o charakterze łąki kwietnej. Wprowadzane są w parkach oraz ogrodach i ze względu na duże zróżnicowanie gatunkowe roślin, stwarzają idealne warunki do bytowania różnych owadów. Ponadto bezcenne są ich walory estetyczne i zapachowe. Zaletą posiadania trawnika o charakterze łąki kwietnej jest aspekt ekonomiczny. Mniejsza częstotliwość koszeń generuje niższe nakłady finansowe związane z zabiegami pielęgnacyjnymi takiego obszaru.
Ważnym aspektem we wdrażaniu projektowania terenów zieleni w stylu naturalistycznym jest upowszechnianie wiedzy w tym zakresie od najmłodszych lat edukacji. Podkreślanie znaczącej roli gatunków rodzimych w naszej florze jest jedną z szans na zachowanie rodzimych gatunków roślin, również na obszarach zurbanizowanych. W Polsce projektowanie w stylu natural landscaping nie jest zbyt często praktykowane, ale zaczynają pojawiać się zrealizowane projekty w naszych miastach, zarówno na obszarach publicznych, jak i prywatnych.