Badanie przeprowadzone przez Uniwersytet Leicester w Wielkiej Brytanii sugeruje, że cząstki plastiku zalegają w systemach rzecznych znacznie dłużej, niż wcześniej przypuszczano.
Eksperci wykazali, że makroplastiki, czyli plastikowe śmieci o średnicy większej niż 5 mm, przemieszczają się średnio 0,01 km na godzinę, czyli znacznie wolniej niż zakładano i pozostają na miejscu przez dłuższy czas.
W przypadku nieusunięcia takich odpadów, mogą one pojawić się w oceanie i negatywnie oddziaływać na morską faunę i florę, ale także na użytkowanie systemów rzecznych przez człowieka. Politereftalan etylenu (PET), czyli materiał używany do produkcji plastikowych butelek jednorazowego użytku, potrzebuje promieniowania UV, aby ulec rozkładowi w ciągu ponad 450 lat.
Badanie, uważane za jedno z pierwszych tego typu, zrealizowane przez Roberta Newboulda, doktoranta w Szkole Geografii, Geologii i Środowiska w Leicester, doktora Marka Powellema i profesora Micka Whelanema, polegało na obserwacji 90 markerów, którymi były plastikowe butelki z próbkami PET, wpuszczonych do dopływu rzeki Soar w Leicester. Średnia odległość przebyta przez markery wyniosła 231 metrów w ciągu doby, a najdalszą odległość odnotowano na poziomie około 1,1 km.
,,Byliśmy zaskoczeni tym, jak łatwo plastikowe butelki zostały uwięzione i ich stosunkowo niewielkimi odległościami podróży. Nasza praca wspiera inne badania, które wskazują, że istniejące szacunki dotyczące przepływu rzecznego plastiku do oceanu mogły zostać przeszacowane, ale potrzebne są dalsze badania, aby to potwierdzić” – podkreśla autor badania Robert Newbould.
Naukowcy po zakończeniu eksperymentu odzyskali 96% plastikowych markerów z systemu rzecznego, a także usunęli inne śmieci, aby zapewnić redukcję netto zanieczyszczenia makroplastikowego.
Walka z zanieczyszczeniem plastikiem staje się coraz istotniejszym priorytetem środowiskowym dla właścicieli firm i naukowców. Rzeki są największym źródłem zanieczyszczeń środowiska morskiego tworzywami sztucznymi oraz potencjalnym pochłaniaczem, magazynującym tworzywa sztuczne z wielu źródeł. Aktywność wpływająca na zmniejszenie obecności makroplastiku w rzekach jest więc kluczowa dla ochrony środowiska morskiego.
Źródła: https://le.ac.uk https://www-sciencetimes.com https://www-sciencedaily.com